Η τενοντίτιδα ή αλλιώς τενοντοπάθεια του αχιλλείου τένοντα αποτελεί μία άσηπτη φλεγμονή του αχιλλείου. Η συχνότερη εντόπισή της βρίσκεται στο μέσο τριτημόριο του τένοντα, το οποίο βρίσκεται περίπου 4-5 εκατοστά από την πτέρνα. Η πάθηση μπορεί να είναι αρκετά επώδυνη, με αποτέλεσμα να περιορίζεται ο πάσχων στις καθημερινές του ή αθλητικές του δραστηριότητες.
Συνηθέστερο αίτιο είναι η χρόνια καταπόνηση εκείνου του τμήματος του αχιλλείου τένοντα, το οποίο δε διαθέτει καλή αγγείωση. Το παραπάνω έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή εκφύλιση του τένοντα με συνέπεια τον αυξημένο κίνδυνο ρήξης αυτού.
Το κυριότερο σύμπτωμα είναι ο πόνος στην περιοχή του αχιλλείου, ο οποίος εμφανίζεται τις πρωινές ώρες μετά την έγερση και επιδεινώνεται μετά από καταπόνηση ή άθληση. Τις περισσότερες φορές ο ασθενής ψηλαφάει μια πεπαχυσμένη περιοχή στην περιοχή του επώδυνου τμήματος του αχιλλείου.
Η διάγνωση τίθεται από το ιστορικό του ασθενούς, την κλινική εξέταση και τις απεικονιστικές μεθόδους. Με τη μαγνητική τομογραφία και τον υπέρηχο επιβεβαιώνεται η διάγνωση και αποκαλύπτεται το μέγεθος της βλάβης. Οι απλές ακτινογραφίες βοηθούν στον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που θα μπορούσαν επίσης να προκαλέσουν πόνο στην περιοχή όπως π.χ είναι η άκανθα της πτέρνας.
Πώς αντιμετωπίζεται η τενοντίτιδα του αχιλλείου τένοντα;
Η τενοντίτιδα του αχιλλείου αντιμετωπίζεται στα αρχικά στάδια συντηρητικά. Στόχος είναι η αποφόρτιση του αχιλλείου είτε με την τοποθέτηση υποπτερνίου (μαλακός πάτος που ανυψώνει ελαφρώς την πτέρνα) είτε με τον περιορισμό των δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τη συμπτωματολογία. Η παγοθεραπεία, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τα μαλακά υποδήματα βοηθούν στην υποχώρηση των συμπτωμάτων. Η φυσικοθεραπεία παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της πάθησης και περιλαμβάνει μαλάξεις και διατατικές ασκήσεις. Οι διατάσεις είναι σημαντικό να γίνονται από τον ασθενή σε καθημερινή βάση και όχι μόνο στα πλαίσια της φυσικοθεραπείας. Τοπικές εγχύσεις κορτικοστεροειδών θα πρέπει να αποφεύγονται λόγω του αυξημένου κινδύνου ρήξης του αχιλλείου τένοντα.
Στις περιπτώσεις που η συντηρητική θεραπεία δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, η χειρουργική επέμβαση δίνει τη λύση. Κατά την επέμβαση γίνεται καθαρισμός του προσβεβλημένου τένοντα, αφαιρούνται οι εκφυλισμένοι ιστοί και επανασυρράπτεται ο υπόλοιπος υγιής τένοντας. Η επέμβαση διαρκεί περίπου 30 λεπτά και ο ασθενής εξέρχεται από το νοσοκομείο την ίδια ημέρα.