Η συγγενής ραιβοϊπποποδία είναι μία από τις συχνότερες συγγενείς διαμαρτίες του ποδιού, που οφείλεται κυρίως σε βλάβη των γονιδίων. Υπάρχει όμως και η ραιβοϊπποδία θέσεως η οποία οφείλεται σε κακή ενδομήτρια θέση, χωρίς δομικές αλλαγές, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις διορθώνεται. Υπάρχει και η επίκτητη μορφή, η οποία οφείλεται σε εγκεφαλική παράλυση και μυελομηνιγγοκήλη. Η πάθηση είναι συχνότερη στα αγόρια και περίπου στις μισές περιπτώσεις είναι αμφοτερόπλευρη.
Πρόκειται για σύνθετη ανωμαλία του ποδιού με παραμορφώσεις σε τρία επίπεδα:
- Την ιπποποδία όπου ολόκληρο το άκρο του ποδιού ευρίσκεται σε πελματιαία κάμψη.
- Την ραιβότητα της πτέρνας
- Τον υπτιασμό και την προσαγωγή του προσθίου ποδός
Στην ραιβοϊπποποδία το πόδι έχει μικρότερο μήκος, σε σχέση με το μη προσβεβλημένο, ενώ η γαστροκνμημία έχει επίσης μικρότερη διάμετρο. Συνοδεύεται με συρρικνώσεις των μαλακών μορίων της οπίσθιας και έσω επιφάνειας του ποδιού (σύνδεσμοι, αρθρικοί θύλακοι, αγγεία, νεύρα, μύες, τένοντες, τενόντια έλυτρα, δέρμα).
Η θεραπεία στοχεύει στην ανάταξη είναι αρχικώς συντηρητική. Εάν δεν αποκατασταθεί εντός 3μήνου, ενδείκνυται χειρουργική αντιμετώπιση στη νεογνική ηλικία των 3- 6 μηνών, ώστε να επιτυγχάνεται πρώιμη αποκατάσταση των αρθρικών σχέσεων και ανακατασκευή των αρθρικών επιφανειών.
Χειρουργούμε τη συγγενή ραιβοϊπποποδία με μικροχειρουργική και την τροποποιημένη μέθοδος Ponseti καθώς περιλαμβάνει επεμβάσεις σε μαλακά μόρια και οστά, αρθρόλυση, επιμηκύνσεις τενόντων και τενοντομεταφορές, σε παιδιά πολύ μικρής ηλικίας. Συνήθως απαιτούνται επεμβάσεις και σε δεύτερο χρόνο.
