Είναι μια επώδυνος φλεγμονώδης κατάσταση στο πέλμα από υπερχρησια (overuse)

Η πελματιαία απονεύρωση είναι μια παχιά ινώδης συνδετική ταινία η όποια ξεκινά απο το φύμα της πτέρνας. Εμφανίζει τρεις δέσμες έσω, έξω και κεντρική. Η μεγαλύτερη είναι η κεντρική, η οποία εκτείνεται κατά μήκους του έσω επιμήκους τόξου της ποδικής καμάρας και διαιρείται σε ανεξάρτητες δέσμες που φτάνουν μέχρι τις κεντρικές φάλαγγες των δακτύλων.
Η πελματιαία απονεύρωση στηρίζει το τόξο του ποδιού (καμάρα).
Η αυξημένη τάση στο επιμήκης τόξο της ποδικής καμάρας έχει σαν αποτέλεσμα το αυξημένο φορτίο στην πελματιαία απονεύρωση.
Με την επαναλαμβανόμενη φόρτιση η πελματιαία απονεύρωση επιμηκύνεται για νααπορροφήσειτουςκραδασμούς.
Η ελαστικότητα της πελματικής απονεύρωσης μειώνεται με την ηλικία και την παρατεταμένηακινητοποίηση.

Πόνος στο πέλμα Πελματιαία Απονευρωσίτιδα

Η οστική άκανθα της πτέρνας δεν είναι η αιτία της πελματιαίας απονευρωσίτιδας. Αντίθετα η άκανθα προκαλείται απο την τοπική άσηπτη φλεγμονή και τις μικρορήξεις της πελματιαίας απονεύρωσης.
Η άκανθα πτέρνας διαπιστώνεται σε ποσοστό 50% των ασθενών με πελματιαία απονευρωσίτιδα, ενώ ένα 15% των ασθενών, διαπιστώνεται άκανθα πτέρνας ακτινολογικά, χωρίς κλινικά συμπτώματα. Η επίπτωση της άκανθας της πτέρνας αυξάνει με την ηλικία.

Αιτιολογία
Ο πόνος στην πτέρνα οφείλεται σε διάφορα αίτια, όπως η πελματιαία απονευρωσίτιδα, η περιοστίτιδα της πτέρνας και η υποπτερνική θυλακίτιδα.
Η πελματιαία απονευρωσίτιδα ειναι συχνότερη σε αθλητές αγώνων ταχύτητας και δρόμου μεγάλων αποστάσεων, σε αθλητές τένις, μπάσκετ, μπαλέτου, αλλά και σε μη αθλητές των οποίων οι καθημερινές δραστηριότητες αποκτούν πολύωρη ορθοστασία ή βάδιση μεγάλων αποστάσεων.
Έχουν ενοχοποιηθεί και κάποια ανατομικά χαρακτηριστικά , όπως η βλασοπλατυποδία , η βλαισότητα του ποδός και η δύσκαμπτη κοιλοποδία.
Η οστική άκανθα της πτέρνας μπορεί να συσχετίζεται με την εκδήλωση πελματιαίας απονευρωσίτιδας αλλά δεν αποτελεί την αιτία αυτής.

Παρά το γεγονός ότι η οξεία πελματιαία απονευρωσίτιδα φαίνεται αρκετά επώδυνη, σπάνια σχετίζεται με μακροπρόθεσμα προβλήματα.
Το 90%-95% των ασθενών θα ανακουφιστούν πλήρως από τα συμπτώματα τους μετά από συντηρητική αγωγή η οποία μπορεί να διαρκέσει 6-12 μήνες. Οι ασθενείς συχνά χρειάζονται αρκετή ενθάρρυνση για να συνεχίσουν τις διατάσεις, τη χρήση κατάλληλων υποδημάτων με υποστήριγμα της ποδικής καμάρας και αποφυγή παρατεταμένης ορθοστασίας και βάδισης ή άθλησης σε σκληρές και ανώμαλες επιφάνειες.
Η χειρουργική θεραπεία βοηθά σε επιλεγμένους ασθενείς που απέτυχε η συντηρητική θεραπεία αλλά τα ποσοστά επιτυχίας μειώνονται στο 50%εως 85%.

Αναζήτηση προδιαθεσικών καταβολών (κοιλοποδία, πλατυποδιά, ανισοσκελία κτλ)

  •  Αναζήτηση πιθανών σφαλμάτων κατά την προπόνηση και την άθληση και σημεία κακώσεων από υπερκαταπόνηση.
  •  Έλεγχος υποδημάτων , της επιφάνειας άθλησης και την φθορά την υποδημάτων
  • Σωστή εκπαίδευση των ασθενών.

Στάδιο 1

  •  Διατάσεις της πελματιαίας απονεύρωσης
  • Διατάσεις Αχίλλειου τένοντος
  • Μαλακά ένθετα υποδημάτων και πέλματα
  •  Τροποποίηση των υποδημάτων
  • Παγοθεραπεία
  • Αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Στάδιο2
Εφόσον αποτύχουν τα μέτρα του 1ου σταδίου μετά την εφαρμογή και αφού αποκλείσουμε άλλες παθήσεις (κατάγματα κοπώσεως, ρευματικές παθήσεις κ.α.) θα πρέπει να εφαρμοστούν τα παρακάτω μέτρα:

  • Ακινητοποίηση με νάρθηκες. Είναι αποτελεσματική στο 50% των ασθενών.
  •  Ορθώσεις ειδικά πέλματα για υποστήριξη της ποδικής καμάρας σε περίπτωση κοιλοποδίας.
  • Εγχύσεις κορτιζόνης πολύ συχνά ανακουφίζουν από τον πόνο.
  • Κηδεμόνες νυκτός με ακινητοποίηση του ποδός σε ραχιαία κάμψη (5 ο ) διατηρούν την πελματιαία απονεύρωση σε έκταση με καλά αποτελέσματα.