Η δυνατότητα που έχει να περιστρέφεται προς όλες τις κατευθύνσεις, του δίνει τον τίτλο της πιο ευκίνητης, κατά κάποιο τρόπο, άρθρωσης του ανθρώπινου σώματος. Ωστόσο αυτό το πλεονέκτημα του ώμου είναι ταυτόχρονα και μειονέκτημά του, καθώς είναι πιο επιρρεπής σε κακώσεις.
Ο ώμος (ωμική ζώνη) σχηματίζεται από τη συνένωση της κλείδας, της ωμοπλάτης και του βραχιονίου. Τα οστά αυτά ενώνονται σε δύο κύριες διαρθρώσεις, την γληνοβραχιόνιο, μεταξύ βραχιονίου και ωμοπλάτης (η κυρίως άρθρωση του ώμου), και την ακρωμιοκλειδική, μεταξύ του έξω άκρου της κλείδας και της ωμοπλάτης.